Sri Aurobindo, bij de meesten bekend als yogi, filosoof en mysticus, bij weinigen als politiek en revolutionair leider in de Indiase onafhankelijkheidsbeweging, was ook een vruchtbaar dichter en geleerde. Hij kreeg zijn opleiding in Cambridge, was een brillant student in de klassieke talen, volgde een elite opleiding van de Britse overheid, maar weigerde uiteindelijk examen af te leggen voor een hoge functie bij de Civil Service, de Britse overheidsdienst in India. Eenmaal teruggekeerd naar zijn geboorteland groeide hij uit tot een van de leidende figuren in India's revolutionaire beweging, die zelfs voor geweld niet terugschrok. Samen met andere revolutionairen werd hij opgepakt en bracht geruime tijd in de gevangenis door. Daar legde hij zich toe op meditatie. In 1910 vestigde hij zich definitief in de Franse enclave Pondicherry, waar hij veilig was voor eventuele vervolging door de Britten. Vanaf die tijd tot aan zijn dood in 1950 wijdde Aurobindo zich alleen nog aan zijn levensopgave, de spirituele transformatie van de wereld en het tot stand brengen van het supra mentale bewustzijn in de mens. Peter Heehs, historicus en werkzaam bij de Sri Aurobindo Archives in Pondicherry, is erin geslaagd een objectieve, maar sympathieke beschrijving te geven van Sri Aurobindo's bijzondere levensweg.